Rakonto de Cecilia

Mi aŭdis Lucion Flakon, plejsupera sacerdoto de Marso, raporti la rakonton jenan: Cecilia, filino de Metelo, volis edzigi la filinon de lia fratino kaj, laŭ la antikva moro, iris al kapelo por akcepti aŭguron. La damo estadis starata dum Cecilia sidata kaj longa tempo preterpasis sen unu vorton aŭdi. La nevino laciĝis kaj diris Cecilian:

— Permesu min sidiĝi momente.
— Jes klare, karino mia —diris Cecilia—; mi donos al vi mian lokon.

Tiuj ĉi vortoj estis la aŭguro, ĉar Cecilia mortis post nelonge kaj la nevino edziĝis kun la vidvo.

CICERONO,

De divinatione, I, 45